آموزش و پرورش همة مسائل زندگي انسان را دربرمي‌گيرد و فلسفة آموزش و پرورش به همة امور تربيتي مي‌پردازد. اين فلسفه، همة مسائل و مفاهيم آموزش و پرورش جامعه و جهان را بررسي مي‌كند. هرگونه تصميم‌گيري مديران و معلمان در حوزة آموزش و پرورش، از فلسفة تربيتي ايشان متاثر مي‌شود. حال معلم فلسفة تربيت، موظف نيست كه از فلسفة تربيتي خاصي پيروي كند، بلكه او همة حقايق فلسفه‌هاي تربيتي موجود را تركيب مي‌كند و بر مبناي آن به تربيت محصلان مي‌پردازد. فلسفة تربيتي هر معلم، در واقع نشانگر جهان‌بيني، نگرش‌ها و ارزش‌هاي خاص اوست. فلسفة جديد آموزش و پرورش خود را از علم و هنر، خصوصا زبان كلامي، بي‌نياز نمي‌داند و از همة علوم به ويژه روان‌شناسي، جامعه‌شناسي و مردم‌شناسي بهره مي‌گيرد. در كتاب حاضر پس از درج مفاهيم كليدي فلسفة آموزش و پرورش به مباحثي در اين حوزه، در سيزده فصل پرداخته شده كه برخي از آنها عبارت است از: انسان و فلسفه؛ فلسفه و فيلسوف؛ انسان و تربيت؛ فلسفه و تربيت؛ فلسفه‌هاي معروف تربيت؛ و چند متغير ديگر در فلسفة تربيت.