آرتور شوپنهاور (1860-1788 م) فيلسوف شهير آلماني، نسبتا براي ايرانيان شناخته شده است. كتاب حاضر يكي از شاهكارهاي وي است كه در دو جلد نگاشته شده و اكنون در يك جلد به چاپ رسيده است. جلد اول كتاب دربردارندة ايدة بنيادين نظام فكري شوپنهاور است كه به چهار دفتر تقسيم شده و با ضميمه‌اي حاوي نقدي استادانه بر فلسفة كانتي كامل مي‌شود. تصوير برآمده از اين بخش، تصويري منسجم و مبتني بر تجربة دروني و بيروني است كه سه دژ استوار فلسفة شوپنهاور، يعني متافيزيك طبيعت، هنر و اخلاق را پديد مي‌آورد. جلد دوم، تكملة مباحث مطرح در هريك از چهار دفتر جلد اول، و نمايندة عمري تامل بر مسائل متعددي است كه فلسفة او را تشكيل داده‌اند. اين بخش حاوي پنجاه فصل بوده و عمق و تنوع مندرجات آن نشان از پختگي و گستردگي انديشة نويسنده دارد و آن را به منزلة يكي از برجسته‌ترين آثار در سراسر قلمرو ادبيات فلسفي متمايز مي‌سازد.