معرفتشناسي باور ديني شاخهاي از فلسفه است كه درصدد پاسخ به اين سؤال است كه آيا باور ديني شروط علم و معرفت را برآورده ميسازد تا متعلق علم و معرفت قرار گيرد يا نه. در اين راستا يكي از اعتراضهاي اصلي به باورهاي ديني، اينگونه شكل ميگيرد كه اين باورها، شرايط معرفت را برآورده نميسازد. پلنيتنگاه از كساني است كه در پاسخ به اين اشكال، تلاشي در خور تقدير كرده است. وي پس از نقد جدي نظريههاي رايج در معرفتشناسي، نظريهاي نو عرضه ميكند و برپايه آن باورهاي ديني را معقول ميسازد. در فصل سوم تحليلي مختصر از نظريه فطرت در حوزه انديشه اسلامي و مبناگرايي فيلسوفان مسلمان انجام شده و با ديدگاه پلنيتنگاه مقايسه شده است.