هدف از پژوهش حاضر، مطالعه‌ي اصول تعيين بستههاي خدمات درماني در چند كشور منتخب است كه به صورت الگو و نمونه براي ايران در نظر گرفته شده‌اند. كشورهاي مورد مطالعه امريكا، ايتاليا، روسيه، ليتواني، آلباني، سوئد، دانمارك، نروژ، هلند، پرتغال و تركيه است كه علاوه بر آن نظام سلامت در ايران نيز بررسي شده است. (انتخاب كشور بر مبناي تقسيم‌بندي "گاردن" و درجه‌ي توسعه‌يافتگي صورت گرفته است). در اين كشورها موارد مربوط به حدود و تعهدات موجود در بستههاي خدمات درماني، سازمان و مديريت سازمان‌هاي عرضه‌كننده‌ي بستههاي خدماتدرماني، مبناي پوشش جمعيت، مبناي محاسبه‌ي ميزان مشاركت مصرف‌كنندگان در پرداخت حق بيمه و هزينه‌هاي درمان، بهره‌گيري از نظام ارجاع، دسترسي به پزشكان عمومي و متخصص، و روش‌هاي منابع مالي بررسي و ارزيابي مي‌شود.