«ضحاك» شكل عربي‌شده ازدهاگ ايراني ميانه (پهلوي) است كه در فارسي تلفظ‌شمالي آن يعني اژدها در معني ماري بزرگ باقي مانده است. اسطورة ضحاك چنان كه در منابع ايراني آمده است و نشانه‌اي از يك قهرمان جامعة اشتراكي دارد، خوشبختانه نظير كوچكي (اودن) در اساطير ژرمني، به ويژه اسكانديناوي، دارد. اين كتاب، كه پيش‌تر با نام ضحاك چاپ شده بود، تجديد نظري اساسي در آن كتاب است. در بخش نخست كتاب از اژدهاي باستاني ايران سخن مي‌رود و نشان داده مي‌شود كه اسطوره‌‌اي مستقل از ضحاك است. در بخش دوم با مقايسة ضحاك با يكي از شمن‌ها ـ خدايان اسكانديناوي ـ بيان مي‌گردد كه ضحاك هم شمني از آن جامعة اشتراكي بوده و همانندي، در فرهنگ‌هاي ديگر هند و اروپايي دارد و فرزندان او بعدها، اگرچه ضعيف شدند، اما در جامعة ايراني اثر داشتند.