مهرباني و احساس همدردي، از عواملي هستند كه به زندگي معنا مي‌بخشند. در معياري ساده و عملي، مهرباني احساسي از گرمي و گشودگي به وجود مي‌آورد كه باعث برقراري ارتباط ما با انسان‌هاي ديگر مي‌شود. در نتيجه احساس ترس، بي‌اعتمادي به خود و ناامني خود به خود از بين مي‌رود و ديگران نيز با ما راحت‌تر ارتباط برقرار مي‌كنند. مهرباني واقعي، روشي قوي، اصيل و گرم براي بودن است كه نتيجة كنش متقابل چند ويژگي مانند گرمي، صداقت و حق‌شناسي است. نگارنده در كتاب حاضر در فصل‌هاي جداگانه، مهرباني را با بيان داستان‌ها و ماجراهاي كوتاه، راه و رسم درك به وسيلة ويژگي‌هاي نامبرده بررسي كرده است. برخي ديگر از اين ويژگي‌ها عبارت است از: صداقت، شكيبايي، احترام، همدلي، حافظه؛ و شادي.