در اين پژوهش سير تاريخي شكل‏گيري ديوان نقابت يا سرپرستي سادات و تشكيلات حاكم بر آن و كاركردهاي مختلف آن در محدوده زماني عصر عباسي مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. نويسنده درصدد آن بوده تا به تحليل گوشه‏اي از تاريخ علويان و روابط آنها با حاكمان عصر بپردازد و سياست‏هاي ديني عباسيان و نزاع ديني واقع شده در اين عصر بويژه در عراق را بررسي نمايد. وي همچنين تلاش كرده تا نمونه يك الگوي تاريخي براي ايجاد نهادي مدني (غيرحكومتي)، ويژه سادات را ارائه نمايد. وي ضمن ارائه تاريخچه‏اي از بنيانگذاري ديوان نقابت (سرپرستي سادات) به جايگاه و كاركرد سياسي اجتماعي اين ديوان اشاره كرده و نقش اين ديوان در تجليل از سادات و برخي از احكام صادر شده به نام نقبا را بيان و نگاهي به محتواي آنها نموده است.