رفتار انحرافي به مفهوم رفتاري است كه به طريقي با انتظارات مشترك رفتاري در گروه‌هاي خاص اجتماعي سازگاري نمي‌يابد و ديگر اعضاي جامعه آن را ناپسند يا نادرست ارزيابي مي‌كنند، هم‌چنين گاهي اوقات برخي رفتارها انحراف محسوب مي‌شوند، فقط به اين دليل كه مردم جامعه آن‌ها را انحراف پنداشته‌اند. بخشي از اين انحرافات رفتاري بزه يا بزه‌كاري خوانده مي‌شود كه مجموعه‌ي وسيعي از موارد نغض هنجارهاي قانوني و اجتماعي را دربرمي‌گيرد هم‌چون: سرقت، اعتياد، دعوا، انحرافات جنسي و خرابكاري كه مي‌توان آن‌ها را در محدوده‌ي سني معين نوجوانان بررسي كرد. بزهكاري نوجوانان به ارتكاب جرايمي اطلاق مي‌شود كه كم‌تر از سن معيني به وقوع پيوند كه بيش‌تر جرم‌شناسان آغاز آن را از 12 سالگي دانسته‌اند. به دليل تنوع بزه‌كاري‌هاي نوجوانان اين افعال را از سه بعد "غيرمادي بودن، توام بودن با كينه‌جويي و خشم، و نفي هنجارهاي اجتماعي" مي‌توان از بزه‌كاري بزرگسالان متمايز كرد. بزه‌كاري نوجوانان داراي گونه‌ها، صور، اشكال، انواع و نمودهاي معيني است كه نگارنده موضوع كتاب حاضر را به اين مساله اختصاص داده است.