مجموعه‌ي حاضر پس از سخني درباره‌ي "ميرزاده‌ي عشقي" ـ نمايش‌نامه‌نويس، روزنامه‌نگار و شاعر اهل سياست در دوره‌ي معاصر ـ مشتمل بر 2 نمايش‌نامه‌ي تمام‌آهنگ (اپرت) از وي با نام "رستاخيز سلاطين ايران در خرابه‌هاي مداين" و "بچه گدا و دكتر نيكوكار"، نيز نمايش‌نامه‌اي با عنوان "حلوا و الفقراء" در يك پرده است. گفتني است "رستاخيز سلاطين ايراني در خرابه‌هاي مداين" اولين اپرايي است كه به زبان فارسي اجرا گرديده است. به تصريح نويسنده: "در مسافرت از بغداد به موصل، مخروبه‌ي بعضي از قصرهاي حوالي خرابه‌هاي شهر معظم مداين را زيارت نمود. تماشاي ويرانه‌هاي آن گهواره‌ي تمدن دنيا مرا از خود بي‌خود كرد و اين اپراي رستاخيز، نشانه‌هاي قطرات اشكي است كه بر روي كاغذ به عزاي مخروبه‌هاي نياكان بدبخت ريخته‌ام". نويسنده در خصوص نماي "بچه‌گدا و دكتر نيكوكار" نيز تصريح مي‌كند: "غرض از اين نمايش، مجسم كردن استعدادهاي خوب ايراني است كه در نتيجه‌ي نبودن تعليم اجباري به دزدي و حقه‌بازي و رذالت صرف مي‌شود و در پرده‌ي دوم نشان داده مي‌شود كه ممكن است استعدادهايي كه در كارهاي زشت ترقي مي‌كنند، آن‌ها را از اين كارها بازگردانده و در كارهاي زيبا به آن ترقي داد".