در اين كتاب نكتههايي در باب زبان و بيان فارسي عرضه شده است. نويسنده بر اين نكته تاكيد دارد كه گويندگان زبان فارسي بايد بر نكتهها و ظرايف بياني اين زبان تسلط داشته باشند. كتاب به شانزده فصل تقسيم شده است. در فصل اول نويسنده از فن بيان و گويندگي سخن ميراند و در آن به تعريف و تحليل گوينده و گويندگي ميپردازد. در فصل دوم از زبان مشترك فارسي دري سخن ميرود و نويسنده آن را زبان مشترك و زبان معيار ميداند. بحث ديگر كتاب، در خصوص انواع زبان معيار و معاني مختلف خواندن است. "استقلال، مرز و قانون" و "زبان و زبانشناسي" عناوين فصول بعدي هستند. در فصل پنجم كه به "زبان، گفتار و نوشتار" اختصاص دارد، از علم زبانشناسي و قواعد آن و نيز چگونگي يادگيري زبان صحبت ميشود. موضوعاتي چون زبان راديو و تلويزيون، تكيه هجا و كلام در زبان فارسي، دستگاه آوايي زبان، تركيبها، حرف پيوند و.. در ديگر فصول كتاب بررسي ميشوند.