اين كتاب ترجمه‌اي است از سه گفتار در خصوص ورزش با اين عناوين: "پول در ورزش/ پاتريك مينيون"، "تلويزيون و ورزش/ ولاديمير آندرف" و "ورزش: رويداد اجتماعي فراگير/ كريستين پوسيلو". براي نمونه در گفتار نخست نگارنده از تبديل شدن ورزش به يك فعاليت اقتصادي طي سه دهه‌ي اخير در اروپا ياد مي‌كند. وي به نقل از مشاورين متخصص مالي تصديق مي‌كند كه ورزش ديگر هيچ چيز شورانگيز و هيجاني و ديني ندارد و ديگر يك تفريح براي افراد متمول نيست و حتي پول نيز در ورزش به صورت يك ويژگي حرفه‌اي درآمده است. باشگاه‌هاي فوتبال، راگبي و فدراسيون‌ها مجهز به سازمان‌هاي قضايي، مالي و بازاريابي هستند و هيات مديره‌ي حرفه‌اي با مسئولين بي‌طرف و داوطلب به رقابت مي‌پردازند. تغييرات در سال‌هاي 1980 صورت گرفت: زماني كه با بازگشايي بازار رسانه‌ها، سازندگان بزرگ كالاهاي ورزشي مانند "آديداس" و "نايك" بخش‌هاي صنعتي و مالي وابسته به گروه‌هاي چندرسانه‌اي (كانال پلوس، روپرت موردوش و فنينوست سيلو يا برلوكوني) و يا اسپانسرهاي بين‌المللي (با گرايشات بين‌المللي) مانند هن‌كن، كوكاكولا، مك‌دونالرز، مستركارد و هم‌چنين سازمان‌هاي ورزشي (سيو و فيفا) كه تبديل به شركت‌هاي اساسا اقتصادي شده‌اند، به توسعه‌ي تجارت نمايش ورزشي روي مي‌آورند. هم‌چنين افراد به مقايسه‌ي نتايج باشگاه‌ها (با ديد تجاري پرداخته‌اند) تا حمايت‌هاي فدراسيون‌هاي بين‌المللي و يا ملي را زماني كه در مقابل منافع باشگاه‌ها قرار مي‌گيرند زير سئوال ببرند".