در اين كتاب تلاش شده تا تاريخچه‌ي حكومت اغلبيان در افريقيه و صقليه به همراه اقدامات ارزنده‌ي آن‌ها بازگو شود. گفتني است سرزمين افريقيه (كه امروزه شامل كشور تونس و بخش‌هايي از ليبي و الجزاير است) از زمان فتح آن در سال 27 هجري به دست مسلمانان تا برپايي نخستين دولت مستقل سني مذهب اغلبي در سال 184 هجري، شاهد شورش‌هاي متعدد بربرها و آشوب‌هاي بسياري بوده است. منافع سياسي و اقتصادي دستگاه خلافت عباسي و نگراني‌هاي عميق هارون‌الرشيد، خليفه‌ي بغداد، از جنبش‌هاي پي‌درپي استقلال‌طلبانه‌ي بربرها و خوارج در افريقيه و خطر گسترش نفوذ ادريسيان علوي و رستميان اباضي در مغرب از يك سو و لزوم جلوگيري از چنين گسترش توسعه‌طلبانه‌اي از سوي ديگر باعث شد تا هارون‌الرشيد پس از مشورت با درباريانش ناگزير شود با تاسيس يك دولت خودمختار و عرب‌تبار و در عين حال وفادار به خلافت عباسيان در افريقيه به رهبري ابراهيم بن اغلب تميمي ـ كه خود و پدرش در عين شايستگي خدمات ارزنده‌اي به دستگاه خلافت عباسي ارايه كرده بودند ـ موافقت كند. دولت مستقل اغلبيان رسما توسط "ابراهيم بن اغلب بن سالم تميمي" در جمادي الثاني سال 184 هجري تاسيس شد و اميران آن بيش از يك قرن بر افريقيه و برخي از جزاير مديترانه فرمان راندند و ساليان دراز در جنوب ايتاليا حضور فعال داشتند، تا اين كه در سال 296 هجري در برابر ابو عبدالله شيعي، داعي فاطميان ـ شكست خوردند و دولت آنان سقوط كرد.