اين كتابچه، به بررسي زندگي، افكار، و آثار "ماكسيم گوركي" اختصاص دارد. گفتني است، ماكسيم گوركي (تولد 1868 ـ مرگ 1936)، نويسندهي روس، خاستگاه طبقاتي فرودست او و اشتياقش به بلشويسم و ارتباط وي با لنين پس از انقلاب روسيه براي او افتخار و شهرت به ارمغان آورد. خارج از مرزهاي روسيه، او را بيشتر با نمايشنامهاش به نام "در اعماق"، داستانهاي كوتاهش، رمان "مادر" و شرح حالهايي كه دربارهي خويش نوشته ميشناسند. نگارنده در اين شرح كوتاه به وضوح بر بافت اجتماعي و سياسي روسيهي آن روزگار و تاثير آن بر زندگي و شخصيت گوركي تاكيد دارد. به تصريح كتاب: "گوركي از آن دست نويسندههايي است كه مشكل ميتوان ميان افكار شخصياش از يك سو، و آثار ادبياش از ديگر سو، يكي را برجستهتر و متمايز از ديگري دانست. از اين جهت، ميتوان گوركي را دقيقا نقطهاي مقابل حركتي دانست كه در اواخر قرن نوزدهم به سركردگي نويسندگاني چون اسكار وايلد و ديگران شكل گرفت، نويسندگاني كه جنبش پايان قرن را پديد آوردند و آثاري خلق كردند كه مضمون و نظريهي نهفته در پس آنها شعار هنر براي هنر بود، افسوس خوردن براي معصوميتي ازكف رفته و عدم هرگونه تعهد به حركتها و جنبشهاي سياسي يا اجتماعي در دنياي واقعي... گوركي ازجمله نويسندگاني بوده كه نتوانسته است آثار ادبياش را از گزند تعدي مستقيم و بلافصل عقايد سياسياش مصون نگاه دارد. از اينرو، نميتوان با قاطعيت گفت كه آيا گوركي نويسندهاي است با عقايد سياسي خاص خويش، يا سياستمردي است كه دست بر قضا، رماننويس و نمايشنامهنويس نيز بوده است. آثار گوركي عمدتا در قالب مانيفيست حزب كمونيست ارايه ميشدهاند، البته مانيفيستي كه خالي از ابعاد زيباييشناختي نيز نبوده است".