اين كتاب شامل دو مقاله است برگرفته از كتاب "در باب معيار ذوق و مقالات ديگر" از ديويد هيوم كه در دو بخش "در باب معيار ذوق" و "در باب تراژدي" تدوين گرديده است. به تصريح مترجم: "از نظر هيوم، زيبايي را بايد در احساسات انسان بجوييم؛ زيبايي در خود اشياء نيست بلكه در ذهني است كه در مورد اشياء تأمل مي‌كند. زيبايي احساسات متعلق به ذوق است. آن چه در نگاه كردن به يك شيء يا اثر، مورد تأمل قرار مي‌گيرد، تصوراتي است كه خود شيء را در ذهن حاضر مي‌كند. در واقع اين انطباعات، احساس يا انفعال ملايمي را به وجود مي‌آورد كه همان زيبايي است. گفتن اين كه زيبايي كيفيتي در خود اشياء نيست، همانند اين است كه بگوييم زيبايي يك انطباع ثانوي است. هيوم در مقاله‌ي اول اين كتاب در پي يافتن معيار ذوق يا قانوني است كه بر مبناي آن بتواند احساسات مختلف انسان‌ها را سازگار كند. يكساني سرشت و ماهيت انساني، پرداختن به ملاك ذوق را ممكن مي‌سازد. مسأله‌اي كه هيوم در مقاله‌ي "در باب تراژدي" به آن مي‌پردازد، مسأله‌اي قديمي و ريشه‌دار است كه بلافاصله با مطالعه‌ي فن شعر ارسطو به ذهن متبادر مي‌شود. چگونه انفعالات نامطلوبي كه با مشاهده‌ي يك تراژدي در شخص ايجاد مي‌شود، نهايتا التذاذي وافر در پي دارد؟ چرا همان موضوع ترسناك كه در تراژدي خوشايند است، در عالم واقع سبب آشفتگي و اضطراب مي‌شود؟ از نظر هيوم، در تراژدي ما با نوعي دروغ مواجه هستيم كه آگاهي ما از همين مسأله سبب تخفيف و كاهش درد و تبديل آن به لذت مي‌شود. علاوه بر دروغ و كذب، بيان بليغ و فصيحي كه تصاوير هولناك را بازنمايي مي‌كند، افسون خيال و اين كه تراژدي نوعي تلقي في نفسه مطلوب است، سبب تبديل جريان درد و رنج به لذت مي‌شود".