رمان «بابا لنگ‌دراز» اثر «جين وبستر» نويسندة آمريكايي، در سال 1912 منتشر شد. اين رمان كه در حقيقت ارائة تصويري دقيق و پراحساس از زندگي در يك پرورشگاه و احساسات معصومانة كودكي يتيم است، با اين كه محتوايي رقت‌انگيز دارد، به دليل طنز گيرايش، فاصلة خود را تا حدود زيادي با رمان‌هاي احساساتي حفظ كرده است. در اين داستان در يتيم‌خانه‌اي كه نود و هشت كودك دارد، «جروشا ابوت» 17 ساله از همه بزرگ‌تر است. او از صبح تا شب سرپا است تا دستورات رئيس عصباني پرورشگاه را اجرا كند. اما با وجود همة تلخي‌ها، قلمي شيرين دارد و خوب مي‌نويسد. در اين ميان يك روز يكي از اعضاي هيئت امناي پرورشگاه ـ كه مي‌خواهد نامش محفوظ بماند ـ تصميم مي‌گيرد كه او را به دانشگاه بفرستد و تنها خواسته‌اش اين است كه جروشا برايش نامه بنويسد، بعد از آن ماجراهايي در زندگي جروشا رخ مي‌دهد كه در ادامة داستان بازگو خواهد شد.