پشت جلد به لاتين: Nourddin mohammad zuhuri torshizi. saqi nameh.
مولانا نورالدين محمد ظهوري ترشيزي از شاعران مشهور نيمه قرن دهم تا ربع اول قرن يازدهم هجري است. وي در سال 988 ايران را به قصد هند ترك كرد و در دوره پادشاهي مرتضي نظامشاه وارد احمدنگر شد. ساقي‌نامه قديمي‌ترين و مهم‌ترين مثنوي از سه مثنوي ظهوري است. اين مثنوي در حدود سال 1000 هجري در مدح برهان نظامشاه، ولي‌نعمت ظهوري در احمدنگر سروده شده كه به دربارش تقرب يافته بود. اين شعر به اتفاق همه منتقدان يكي از بهترين ساقي‌نامه‌هايي است كه نوشته شده و براي قرن‌ها يكي از مشهورترين كتب درسي مدارس هندوستان به شمار مي‌آمده است.