,"كتاب حاضر، به بررسي شيوه‌هاي نگارشي نمايشنامههاي نو مي‌پردازد. اين كتاب به‌مثابه نمايش‌نامه‌هايي كه نويسنده ترجيح مي‌دهد كتابي است تركيبي، متفاوت و خيال‌پردازانه. سخن تئاتر ماست كه در آن نويسنده هم‌زمان هم محو است و هم حاضر. درمجموع اين كتاب، كتابي شورانگيز است كه گويي نويسنده دراماتيك، به عقيده او، مايل است نمايشنامه‌نويس نقال باشد. نويسنده بيشتر به وعده‌هاي نگارش نمايش در دوران معاصر فرانسه مي‌پردازد. وي نمايشنامههاي مورد توجهش را گوش مي‌دهد نه به‌صورت مجزا يا نويسنده به نويسنده، بلكه به‌عنوان مجموعه‌اي بزرگ و تنها و تحولات متعدد، ترقي، انحطاط و تغييرات شديد را در آن مي‌يابد. اين كتاب درحالي‌كه به مجموعه نوشته‌هاي موردمطالعه نويسنده شباهت دارد، پايان مي‌يابد."