كتاب حاضر، دربرگيرندة سيزده داستان كوتاه فارسي است. «و چشم‌هايم در آيينه»، «من ويران شده‌ام»، «چهار تابستان خوشبختي»، «هزا سال تنهايي»، «گاگيو»، «با دامني پر از گل»، «مگر چراغي بسوزد»، «خواب بلند ارغوان»، «شبي بيرون از خانه»، «جنگ...»، «خانه به خانه»، «نخستين شب راوي»، «در آن اتاق رو به حياط» و «تسخير»، عنوان داستانهاي اين مجموعه هستند. نگارنده در برخي از داستانهاي اين مجموعه، اشارة مستقيمي به شخصيت‌هاي مورد نظر خود در عالم واقعي دارد، اما در برخي ديگر اشارة غيرمستقيم مي‌كند. در اين داستان‌ها آدم‌هاي شكست‌خوردة نوميد، آدم‌هاي درمانده از رنج سالياني كه بر آن‌ها رفته، آدم‌هايي كه مرگ با لبخندي شيرين و روي خوش، به آستانة اتاقشان تكيه زده است و آدم‌هايي كه از دل تاريخ بيرون آمده‌اند تا گذشتة پر افتخارشان را حاضر كرده باشند و حتي جنگ‌زده‌ها، جمع آمده‌اند تا با سي و چند سال فاصله، در اين مجموعه مروري بر احوالشان شده باشد.