كتاب حاضر دربارة نظريه‌ها و كاربردهاي انگيزش در آموزش و پرورش نوشته شده است. در اين راستا پس از مروري بر روند تحولات و عوامل و موقعيت‌هاي اثرگذار بر شكل‌گيري نظريه‌هاي جديد در حوزة انگيزش، به بيان ديدگاه‌هاي نظريه‌پردازان اين حوزه يعني: «ايمز»، «الكس»، «ويگفيلد» و «پنيتريچ» پرداخته شده و نظريه‌هاي انگيزش بر طبق آن ديدگاه دسته‌بندي گرديده است. در ادامه نظريه‌هاي «نيازها» مطرح و به دنبال آن «نظريه‌هاي انگيزشي» فرد، «جهت گيري هدفي» و... بررسي و كاربردهاي آموزشي و پرورشي آن‌ها تبيين شده است. در پايان نقش «علاقه»، «اميدواري» و «خودتنظيمي» در يادگيري مطالعه شده است.