نويسنده در اين كتاب به بازشناسي انديشه‌ها و تجربه‌هاي شهيد «سيدمحمد حسيني بهشتي» (1307ـ1360هـ.ش) در عرصة تعليم و تربيت پرداخته است. بدين منظور پس از ارائة روزشمار و شرح زندگي شهيد بهشتي، آسيب‌هاي تعليم و تربيت ديني از منظر ايشان، بيان شده است. در اين راستا ابتكارات و نوآوري‌هاي شهيد بهشتي در امر تدريس، مورد توجه نويسنده قرار گرفته است. در پايان كتاب نيز سخنان تني چند از بزرگان دربارة شهيد بهشتي به همراه شرح ويژگي‌هاي ايشان در عرصه‌هاي مديريت و سياست، گفت‌وگوهاي علمي، پژوهشي و...، آورده شده است. شايان ذكر است هدف نويسنده از اين بازشناسي، شناخت راهكارها در راستاي همكاري حوزة علميه و آموزش و پرورش و به منظور ارائة الگويي كارآمد براي اين دو حوزه بوده است.