در كتاب حاضر نگارنده سعي كرده است به تمركزگرايي، روند، تبعات و ابعاد آن بپردازد. بهعلاوه به نقش برنامههاي توسعه در تمركزگرايي و يا تمركززدايي و همچنين راهكارهايي در جهت كاهش تمركز در ابعاد ملي و بخصوص شهر تهران نيز پرداخته شده است. در اين كتاب بيان ميشود كه در دهههاي اخير تلاشهاي گوناگوني توسط كشورهاي درحالتوسعه جهت تمركززدايي و توزيع مسئوليتها و برنامههاي عمراني در سطوح منطقهاي به انجام رسيده است. در اين راه تمركززدايي اشكال و صور گوناگوني يافته است.