اسطوره روايت و حديثي است كه به اعتقاد بسياري، به زباني رمزي حكايت شده است و آيين آن روايت، يعني باروري اسطورهاي را نقش ميزند و تماشايي ميكند. پس براي فهم آيين بايد اسطورة بنيانگذارش را شناخت و اين اسطوره همواره و الزاما ديني نيست، اما هميشه قدسي است. كتاب حاضر دنبالة مجموعه مقالاتي است دربارة اسطوره كه تاكنون ده جلد از آن منتشر شده است. مقالات كتاب حاكي از گوناگوني مصاديق اسطوره درعرصة فرهنگ جهان و تفاسير مختلف آن از ديدگاههاي متفاوت است. نويسنده در مقالة نخست به رابطة موجود ميان آيين و اسطوره ميپردازد كه غالبا سنت نيز بر آنها افزوده ميشود. مقالة ديگري به شرح ساختار اسطورهاي شهر و معبد اختصاص دارد و مقالة بعدي در باب رماني، حاكي از ماجراهايي است كه بر اديپ و آنتيگون در سفر از طيوه به كولون رفته است. مقالة ديگر مربوط به آتش و تصويرهاي آتش ميشود كه به ظاهر ارتباطي با اسطوره ندارد؛ اما تصوراتي كه شعلههاي آتش برانگيخته و به ذهن القا كرده است، دو سوگرايي آتش را به تصوير ميكشد. دو مقالة ديگر يكي دربارة قدمت زماني آموزههاي حماسي گيلگمش بر اسفار تورات است و ديگري در شرح مفهوم اسطوره در انديشة مارسل موس است. آخرين مقاله نيز مربوط به پايگاه خدايان در حكمت يونان باستان است.