اسطوره در لغت به معني "افسانه" و "قصه" است. اساطير، مجموعه روايت‌هايي است كه معمولا با مضاميني چون: منشا آفرينش جهان، خلقت انسان، جنگ خدايان با قهرمانان، يا مصائبي را كه بر اقوام كهن گذشته است به صورتي پيوسته و مرتبط با هم دربرمي‌گيرد. اين روايت‌ها زماني براي مردمي خاص جنبۀ اعتقادي داشته است و با تبيين و توضيح اعمال و اغراض خدايان و ديگر موجودات مافوق بشري به چرايي جهان هستي و رويدادهاي آن پاسخ مي‌گفتند و از اين رهگذر، توجيه و منطق رسوم و آيين‌هاي اجتماعي را انجام مي‌دادند و به قوانيني كه بشر براي ادارۀ زندگي‌اش مي‌بايست رعايت كند، جنبۀ الهي و عبادي مي‌بخشيدند. بسياري از اسطوره‌ها به شعاير اجتماعي (شيوه‌هاي مراسم عبادي) مربوط مي‌شود. كتابچۀ حاضر حاوي اسطوره‌هاي باستاني سراسر جهان اعم از ايران، يونان، روم، آشور، بابل و سومر است كه با درج نام اسطوره و توضيح اجمالي آن، نيز منطقۀ رواج اسطوره و علايم آوانوشت به چاپ رسيده است.