مفهوم «جهان ـ تصوير» يكي از آموزه‌هاي محوري دربارة يقين است. برخي از شارحان ويتگنشتاين بر اين باورند كه بخش دوم كاوش‌هاي فلسفي و در باب يقين، ناظر به دورة ديگري از ادوار فلسفي ويتگنشتاين است. دوره‌اي كه نام ويتگنشتاين سوم بر آن نهاده‌اند. نگاه وي به مباحث فلسفي در باب يقين، برخلاف رسالة منطقي ـ فلسفي و كاوش‌هاي فلسفي، با لذات معرفت‌شناختي است تا دلالت‌شناختي. كتاب حاضر حاوی مقالاتی دربارة در فلسفة ويتگنشتاين است. چهار مقالة نخست مربوط به يقين ويتگنشتاين متاخر، و ساير مقالات واكاوي آموزه‌هاي دوران نخست فلسفي ويتگنشتاين است. عنوان‌هاي اصلي مطالب كتاب بدين‌قرار است: «جهان ـ تصوير» در منظومة ويتگنشتاين؛ ويتگنشتاين متاخر و واقع‌گرايي اخلاقي؛ شباهت خانوادگي و ابهام دلالت‌شناختي آن؛ درمان، ورزيدن و هنجارمندي؛ قوانين طبيعت، عليت و استقراء در تراكتاتوس؛ كانت، تراكتاتوس ويتگنشتاين و سوژة متافيزكي؛ اعتبار و حقيقت در اخلاق: افتراق و اشتراك اخلاق طباطبايي و ويتگشنتاين متقدم؛ ويتگنشتاين: فيلسوف خودماني؛ ديدار با ويتگنشتاين در سرزمين پدري.