شاخص‌هاي متفاوتي هم‌چون افزايش حجم اطلاعات، رقابت فناورانه، ارتباطات از راه دور، تغييرات جمعيتي و تغيير شكل مكان كار، روند رو به رشد تقاضاي جوانان براي آموزش، هزينه‌هاي مربوط به نگهداري ساختمان‌ها و افزايش هزينه‌هاي تهيه و ساخت، موجب شده تا تعداد زيادي از دانشگاه‌ها به بهره‌گيري از فناوري نوين آموزش، روي آورند. دانشگاه‌ها بر اين اساس در ساية استفاده از فناوري اطلاعات و ارتباطات، توانايي جذب دانشجويان از حوزه‌هاي مختلف جغرافيايي را پيدا كرده‌اند. نگارنده در كتاب حاضر، به بررسي و تحليل نقش رايانه در مراكز آموزش عالي پرداخته و مطالب كتاب را در هفت بخش تنظيم كرده است. عنوان بخش‌هاي كتاب عبارت‌اند از: فاوا در آموزش عالي؛ نظريه‌هاي آموزش و يادگيري در محيط برخط؛ تعامل در آموزش برخط؛ يادگيري خود ـ هدايت‌گر در آموزش برخط؛ اعضاي هيات علمي در محيط برخط؛ برنامهريزي و طراحي آموزش برخط؛ و آيندة دانشگاه مجازي.