سومين بخش از دستهبندي اخلاق از حيث نوع و تناسب رابطهاي كه انجام ميگيرد «اخلاق اجتماعي» است. اخلاق اجتماعي دربردارندة مسائلي است كه محور آنها را روابط اجتماعي انسان با ديگران تشكيل ميدهد و معمولا اخلاق در بيشتر موارد به فضايل اخلاقي اطلاق ميشود. اخلاق اجتماعي و گسترش فضايل اخلاقي در روابط افراد با يكديگر بستري براي اصلاح ارتباطات بشري و ايجاد جامعهاي بر اساس تعاملات مثبت بين افراد است. نگارنده در اين كتاب با بهرهگيري از آيات قرآن و روايات معصومين (ع) به بيان مطالبي چون اخلاق در اجتماع، عوامل موثر در شكلگيري اخلاق اجتماعي، تاثير اخلاق در نهادهاي اجتماعي مانند اخلاق خانواده و آموزش، اخلاق و آداب دانشجويي، اخلاق اجتماعي كار، و اصول حاكم بر اخلاق اجتماعي پرداخته است. همچنين در اين جهت از ديدگاه و نظرات دانشمندان علم اخلاق استفاده كرده است.