در طول تاريخ بشر، زندگي معنوي كودك پس از تجربههاي نخستين در چارچوب خانواده، متكي بر اسطورهها، قصههاي ديني و افسانههاي اصيل جن و پري بوده است. كودك با شنيدن مكرر اين قصهها، از زبان پدر و مادر درمييابد كه زندگي، سراسر آفتابي و فرحبخش نيست، بلكه بسياري از جنبههاي هرروزة زندگي با بدبختي، مرگ و حوادث غمانگيز، خوبي و بدي، خير و شر و عشق و محبت در اين جهان پا به پاي هم وجود دارد و اين نوع ادبيات، باعث تقويت قوة تخيل و تحريك خيالپروري و علل مهمي در تربيت اجتماعي كودك ميشود. هدف اصلي اين كتاب نشان دادن اهميت افسانههاي جن و پري براي ياري كودك در حل مسايل رواني رشد و دستيابي به تكامل شخصيت و كمك به بزرگترها يعني والدين است. نگارنده مطالب كتاب را در سه بخش تنظيم كرده است: در بخش نخست مطالبي دربارة فايدة خيالپردازي، ترس از خيالپردازي، چرا افسانههاي جن و پري مطرود شمرده شدند و بحثي در هنر نقل افسانههاي جن و پري ارائه داده است. سپس در بخش دوم به تفسير برخي از داستانهاي افسانهاي پرداخته است؛ در بخش سوم نيز، متن داستانهاي افسانهاي بيان شده است.