آدونيس در سال 1930 در سوريه متولد شد. وي پس از اخذ ديپلم، ليسانس خود را در رشتة فلسفه گرفت. پس از آن در سال 1956 زنداني و از بيروت تبعيد شد. تاسيس مجلة «الموقف» پيرامون شعر نوين عرب، كسب درجة دكترا از دانشگاه سنت‌ژوزف، انتشار مجموعة «كتاب محاصره»، دريافت بزرگ‌ترين جايزة شعر اروپا در بروكسل، و برنده شدن تاج طلايي شعر از مقدونيه از جمله كارها و موفقيت‌هاي آدونيس در زمينة شعر و ادبيات است. آدونيس شاعر تخريب است و براي ساختن، به ژرفاي همه‌چيز نفوذ مي‌كند. نكتة اساسي در شعر آدونيس اين است كه آن‌چه به نام تمدن مغرب‌زمين نام دارد، برايش صورتي مسخ‌شده دارد. او خبرآورنده از زمان و مكاني است كه در توهم آينده نهفته است. ادونيس بي‌آن كه ادعاي سياسي داشته باشد، شعرش سياسي نيز هست. كوشش و دغدغة اساسي او اين نيست كه شخصيت عربي نويني بنياد كند، بلكه انديشة بنيادي او فراتر از وطن و مشكلات روزمرة جوامع است. مشكل او، شكل هستي انسان با تمام گستردگي و ابعادش است. مجموعة حاضر، حاوي گزينة شعرهاي آدونيس است. پاره‌اي از عنوان‌هاي اين سروده‌ها عبارت‌اند از: آيينه‌اي براي خفتن؛ آيينة قرن بيستم؛ در ظلمت اشياء؛ ستارگان؛ يگانگي؛ درخت دلتنگي؛ آنان؛ عصر زرين؛ زني و مردي؛ مرواريد؛ و نخستين اندوه.