به اعتقاد نگارنده، هنر و معماري ايران با توجه به ويژگيهاي قومي، اقليمي، ملي و مذهبي، اصالت، استحكام و صلابت و خصوصيات منحصر به فرد و جنبههاي قوي كاربردي و حضور پرمعنا و گسترده در متن زندگي فردي و جمعي از جايگاه والايي در عرصة هنر و معماري جهان برخوردار است و بنابراين الگوپذيري از آن، از سوي هنرمندان ديگر ممالك و حتي ساير فرهنگها و تمدنهاي مطرح دنيا نه تنها شگفتآور نيست كه امري بديهي جلوه ميكند. چرا كه هنر ايران، هنري است كه زيبايي معنا و محتوا و بروز جلوههايي از حقيقت و كمال مطلوب را در دستور كار دارد. نگارنده در كتاب حاضر، در سه فصل به بررسي سير هنر و معماري ايران از دورة پيش از تاريخ تا دوران معاصر پرداخته است. عنوانهاي فصلهاي كتاب عبارتاند از: تعريف هنر و شكلگيري هنر و معماري پيش از تاريخ؛ هنر و معماري ايران از آغاز تا پايان دوران باستان، و هنر و معماري ايران پس از ظهور اسلام تا دوران معاصر. در پايان كتاب نيز تصاويري از آثار هنر و معماري ايران از گذشته تا به امروز درج شده است.