استناد در نگارش‌هاي علمي عمدتا اشاره به سخن يا سند پيشين است كه نويسنده مي‌خواهد رابطه‌ي ميان مدركي را كه در دست تهيه دارد با نوشته‌اي ديگر نشان دهد. در مقدمه‌ي كتاب، علاوه بر تعريف استناد و تاريخچه‌ي استناد به كاربرد، آسيب‌شناسي و شيوه‌هاي استناد اشارتي شده است. اما در بخش اصلي شيوه‌هاي استناد علمي معرفي و تشريح مي‌شود كه از آن‌جمله است: شيوه‌هاي استناد برون متني (شيوه‌نامه‌ي شيكاگو و شيوه‌نامه‌ي ونكوور) و شيوه‌هاي استناد درون‌متني (شيوه‌نامه‌ي انجمن روان‌شناسي آمريكا و شيوه‌نامه‌ي زبان مدرن آمريكا).