ميدانها، بخشي از فرهنگ و تمدن شهري محسوب ميشوند. با اين فرض فرصتهايي ارائه ميشود تا شهرها به عنوان فضاي زندگي با جذابيت بيشتري طراحي شوند. ميدان مطلوب و مناسب كه از ويژگيهاي مكان به وجود آيد، پيچيدگي و سرزندگي يك شهر را نشان ميدهد. افزون بر اين ميتوان با آن ارتباط حسي برقرار كرد. ميدان ايدهآل بايد فضاي گسترده و وسيعي را ارائه دهد تا انسان بتواند هرگونه كه بخواهد از آن براي عبور آسان، بازي كودكان، دوچرخهسواري، ايستادن درگوشه و كنار و گفتوگوهاي گروهي استفاده كند. در واقع ميدان بايد بدون هيچگونه عذر و بهانهاي پاسخگوي نيازهاي عمومي باشد. در واقع سطح و فضاها بايد چند عملكردي باقي بمانند تا مردم بتوانند هرگونه كه مايل هستند، از آنها استفاده كنند. نگارنده در كتاب حاضر به برسي مباحثي چون اسطوره و جذابيت ميدانهاي تاريخي، كشف محدودههاي عمومي، مباني طراحي ميدانهاي جديد، روشنايي و فضاهاي خارجي و حفظ و نگهداري از ميدانها پرداخته است. در بخش پاياني كتاب نيز، 40 ميدان طراحيشده يا ساختهشده با الگوهاي متفاوت ارائه شده است.