پژوهشي است درباره ديدگاههاي سه فيلسوف مشهور (ارسطو، ابن‏سينا و ملاصدرا) درباره نفس و قواي آن. در اين نوشتار سعي شده است به صورتي تطبيقي ديدگاههاي ارسطو، ابن‏سينا و ملاصدرا در مورد ماهيت نفس و قواي آن با هم مقايسه شده و اختلاف نظر و اشتراك نظر آنها در اين زمينه بررسي گردد. نگارنده معتقد است كه ارسطو نفس را تنها با توجه به نسبت آن با بدن مورد بررسي قرار مي‏دهد و در تعابيري، آن را صورت بدن مي‏شمارد. ابن‏سينا سخنان ارسطو را كافي ندانسته و نفس را از دو حيثيت نگريسته يكي در ارتباط با بدن و كمال آن و ديگري به صورت استقلالي و بالاخره ملاصدرا تحليلي وجودشناختي و عميق از نفس به عمل آورده و معتقد است كه نفسيت نفس، نحوه وجود خاص آن است و نفس وجود ديگري غير از آن ندارد.