يكي از بهترين گفت‌وگوها ميان تمدنها و فرهنگ‌ها، گفت‌وگوي تصويري است. شايد از بهترين گفت‌وگوهاي تصويري هنرهاي تجسمي باشند و در هنرهاي تجسمي، نقاشي جايگاهي ويژه دارد. معمولا در ارتباط ميان يك نقاشي با بيننده همان اثر، سكوت حاكم مي‌شود. در اينجا سكوت نقش كمي دارد. سكوت توازن مطلق جسم، ذهن و روح و شيوة برخورد و منش مطلوب با زندگي است. بدين‌سان، نقاشي گرچه سطحي «مستوي» است، اما نشان از دنياي مجازي دارد، ليكن همين دنياي مجازي مي‌تواند بيانگر آرمان‌ها، خواسته‌ها و زيبايي يك فرهنگ باشد. كتاب حاضر، از چهار مقاله با عنوان‌هاي زير تشكيل شده است: «ارتباطات»، «نگاه»، «تصوير» و «سكوت». اين مقاله‌ها از پايان‌نامة نگارنده با عنوان «گفت‌وگوي تمدنها و فرهنگ‌ها از طريق نقاشي» گرفته و در همة آنها از چهار زاوية مختلف به نظرية گفت‌وگوي ميان فرهنگ‌ها و تمدنها پرداخته شده است، اما همگي در بيان ارتباط غيركلامي شكل گرفته‌اند.