«ولاديمير واينوويچ»، از برجسته‌ترين طنزنويسان معاصر روسيه است كه مضمون بيش‌تر آثارش انتقاد از نابساماني‌هاي موجود در شوروي سابق است. وي در نمايش‌نامة «دادگاه ويژه»، قلم خود را متوجة دستگاه قضايي و دادگستري شوروي مي‌كند كه بنا به رويه‌هاي موجود در آن، هر شهروند مي‌توانست يك مجرم بالقوه قلمداد شود. واينوويچ با استفاده از سنت‌هاي نيرومند طنز انتقادي در ادبيات روسيه نشان مي‌دهد كه دستگاه قضايي ناسالمي كه اكثر شهروندان را به چشم مجرم و مخالف مي‌بيند ممكن است سبب اوضاع ناگواري شود. او انتقاد خود را به دستگاه قضايي شوروي محدود نمي‌كند و با نمايش پديده‌هاي منفي اجتماعي مانند جاه‌طلبي، مردم جامعه را نيز در نابساماني اوضاع مسئول مي‌داند. اين نمايشنامه در سه پرده و با شخصيت‌هايي نظير «قاضي»، «گارلكين»، «ترخين»، و «وكيل مدافع» قابل اجرا است.