به زعم نويسنده: «دموكراسي مفهومي است بسيار مورد مناقشه، ولي در اصل مراد از دموكراسي اين است كه پيامدهاي اجتماعي به شكلي نظام‌مند پاسخگو يا مطابق رجحان‌هاي قاطع تمام طرف‌هاي درگير باشند». راي دادن مهم‌ترين سازوكار مشروعيت بخشيدن به هر نظام سياسي مدرن است. نويسنده در اين كتاب اظهار مي‌دارد كه راي دادن، شرط لازم براي دموكراسي است، ولي شرط كافي نيست. از نظر او دموكراتيك بودن دستاوردهاي سياسي مشروط به اين است كه آراي مردم بازتاب داوري‌هاي حساب‌شده و سنجيدة آنها و توجه به خواسته‌هاي همگان و خير كشور باشد، نه واكنش‌هايي سرسري و غيرارادي. نويسنده با طرح مفهوم «مشورت دموكراتيك دروني» كه اساس آن استدلال، گفت‌وگو و احترام به رجحان‌ها و ديدگاه‌هاي همگان است، راه دست‌يابي به اين رفتار سنجيده و مسئولانه را بازمي‌نمايد. او «مشورت دموكراتيك دروني» را هم به فرمانروايان توصيه مي‌كند و هم به شهروندان.