مطالب اين كتاب، نخست دربارهي واژه و اصطلاح دموكراسي است كه پس از ذكر پيشينه‌ي تاريخي دموكراسي، يعني دموكراسي يوناني ـ رومي، انتقاد افلاطون بر دموكراسي آتن نيز ويژگي‌هاي دموكراسي كلاسيك يوناني و دموكراسي روم باستان تشريح مي‌گردد. مبحث بعدي بررسي مباني نظري و ويژگي‌هاي تئوريك دموكراسي مدرن است كه در عين حال به ايرادات و انتقاداتي در خصوص آن نيز اشاره مي‌شود. در بخش بعدي كتاب چند چهره‌ي تاثيرگذار انديشه‌ي دموكراسي مدرن به اختصار معرفي شده كه عبارت‌اند از: اسپينوزا، منتسكيو، جان‌لاك، ژان‌ژاك روسو، الكس دوتوكويل، جان استوارت ميل، كارل ماركس، فيخته، هگل، و پوپر. در پي آن، اقسام دموكراسي‌هاي مدرن به اجمال معرفي مي‌شود و سپس به بحران دموكراسي و انديشه‌ي مردم‌سالاري ديني در ايران به ويژه به سرشت قومي جامعه‌ي ايران در تقابل با غرب‌زدگي شبه مدرن اشاره مي‌گردد.