عشق از ايجاد توجه، علاقهمندي و دوست داشتن به وجود ميآيد. كلية همسران اين توانايی بالقوه را دارند كه بتوانند به روابطي لطيف، عاطفي، انساني، معنوي، مهرورزانه و عاشقانه در ارتباط متقابل با يكديگر دست يابند. نگارنده خاطرنشان ميسازد كه سلامت رفتار و شخصيت و همچنين رشديافتگي افرادي كه قصد ايجاد چنين ارتباطي را دارند يا درگير چنين رابطهاي هستند، از عمدهترين عوامل موثر در ايجاد روابط مهرورزانه يا عاشقانه است. در شمارة 21 از مجموعة «آموزش و درمانهاي روانشناختي» نگارنده ضمن تعريف عشق مباحثي مانند تفاوت دوست داشتن و عشق، عشقهاي پيشرس دورة نوجواني، عشق و حريم شخصي، گذر از مراحل دشوار عشق ناكام، زندگي در وضعيت بدون مهر و عشق، مهر و عشق يكجانبه، و معنويت و عشق را بررسي و در بخش پاياني كتاب نيز پژوهش خود در خصوص ارتباط عاطفي ميان همسران را عرضه كرده است.