«در جست‌وجوي زمان از دست رفته» رماني چندجلدي اثر «مارسل پروست» ـ نويسندة برجستة قرن بيستم ـ است كه ساختاري مثل ساختار خواب دارد. راوي در اين رمان گذشته‌اي فراموش‌‌شده را به ياد مي‌آورد. اما اين گذشته تكه‌تكه زنده مي‌شود و در ذهن او شكل مي‌گيرد، بدون رعايت ترتيب زماني كه در قبل با يك‌ديگر داشته‌اند. «هارولد پينتر» ـ نمايش‌نامه‌نويس انگليسي معاصر ـ اين اثر را به صورت تلخيص و با همان ساختار موجود در رمان در قالب نمايشنامه درآورده و با ايجاز اعجاب‌انگيزي، كه از مشخصه‌هاي بارز هنر او در دنياي تئاتر و نمايش است، بسياري از صحنه‌هاي مشهور و حوادث مهم اثر پروست را در اين تلخيص آورده است. هرچند كه پنيتر اين رمان را براي نمايش بازنويسي كرد و در سال 2000 و در تئاتر سلطنتي لندن بر روي صحنه هم برد، اما آن كتاب در اين اقتباس نيز ماهيت رمان بودن خود را از دست نمي‌دهد. يكي از ابتكارات پنيتر در اين اثر استفاده از ايجازهايي است كه بسياري از صحنه‌هاي رمان پروست را با «خيال» (ايماژ) نشان مي‌دهد، كه البته همه نيز به گونه‌اي است كه مي‌شود آنها را در تئاتر هم بازآفريني كرد.