مسائل مربوط به روستا و توسعة روستايي از جمله مسائلي است كه از ديرباز ذهن مسئولان كشور را به خود مشغول داشته و اين، امري طبيعي و منطقي به نظر مي‌رسد، چرا كه بخش عمده‌اي از جمعيت كشور در روستاها سكونت دارند. اگرچه تغيير نسبت جمعيت شهري و روستايي به جمعت كل كشور طي دهه‌هاي اخير به طور مرتب به نفع جمعيت شهري و به ضرر جمعيت روستايي رقم خورده است، با وجود اين هنوز حدود 31درصد جمعيت كشور در روستاها زندگي مي‌كنند و اين وضع نشانگر ضرورت توجه به اين بخش از مردم كشور است. طرح‌هاي هادي روستايي اولين تلاش سازمان‌يافته و فراگير ملي براي ساماندهي كالبدي روستاهاي كشور است كه از سال 1367 تاكنون براي بيش از 20 هزار روستا تهيه و در بيش از 8هزار روستا به مورد اجرا گذاشته شده است. گستردگي اقدامات صورت‌گرفته در تهيه و اجراي طرح‌هاي هادي و قرار گرفتن آن به عنوان بخش مهمي از وظايف بنياد مسكن انقلاب اسلامي در سراسر كشور در سال‌هاي اخير و آثار مهم اجراي اين طرحها بر جامعة روستايي در حال تحول كشور، بررسي و ارزشيابي همه‌جانبة آنها را ضروري ساخته است. در كتاب حاضر ضمن تبيين اصول ارزشيابي، ميزان تحقق‌پذيري و اثربخشي اجراي طرح هادي بر جامعة روستايي كشور بررسي گرديده است.