زمان‌هاي قديم وقتي زني دچار مشكل جسمي يا روحي مي‌شد، از ترس اين كه مبادا شوهرش او را طلاق دهد، خودش دست به كار مي‌شد و براي شوهرش زن مي‌گرفت. اگر زني صاحب فرزند نمي‌شد، فرزند پسر نداشت يا دچار فرتوتي و پيري زودرس مي‌شد، حتما در معرض خطر طلاق يا ازدواج دوم و سوم همسرش بود. نگارنده در اين شماره از مجموعة «روانشناسي خودماني» به زبان ساده به جنبه‌هاي مختلف روانشناسي ازدواج دوم مي‌پردازد و زنان را مورد خطاب قرار مي‌دهد و به آنها گوشزد مي‌كند كه اگر زن براي خود ارزش قائل باشد، هيچ‌كس نمي‌تواند به او بي‌حرمتي كند.