در كتاب حاضر ضمن معرفي حمامهاي تاريخي شهر تبريز، معماري آنها بررسي شده است. معماري حمام مانند ساير بناهاي قديمي از الگوهاي فضايي معيني تبعيت ميكند. دسترسي به آب، حفظ دما و جدا كردن فضاهاي پاك و ناپاك سه شرط اصلي فضايي پيچيده و متفاوت با ساير بناها در حمام بوده است. همين شرايط و خصوصيات براي اين بنا، كه از كاركرد آن ناشي ميشود، باعث تعريف الگوي معماري خاص و دقيقي براي حمام شده است و فضاهايي چون دالان، هشتي ورودي، بينه، مياندر، گرمخانه، خزينه و... در حمام وجود دارد. به دليل آن كه حمام محيطي نسبتا بسته است و ارتباط كمي با شرايط اقليمي خود دارد، بنابراين معماري فضاهاي داخلي آن، اغلب در مناطق و اقليمهاي مختلف تفاوت اساسي ندارد و در شهرهاي مختلف يكسان است. بر اين اساس نگارنده به منظور شناخت بيشتر معماري حمامها در تبريز در بخشي از كتاب به بررسي كلي الگوهاي معماري حمامها در معماري ايران پرداخته است. حمام نظافت (حمام حاجي رضا)، خان، سيدگلابي، شالچيلار، بهار، نوبر، چرنداب، سرهنگ، شتربان، و شاهزاده از جمله حمامهاي تاريخي شهر تبريز است.