با مراجعه به دل خويش درمي‌يابيم هرآينه خدا ما را از هرگونه جدل و برهاني بي‌نياز مي‌كند، زيرا حضورش همواره در دل مشهود است. برهان‌هاي بسياري وجود دارند كه روشنگر وجود خدا هستند. عارفان رمز رخدادها و حكمت وقايع و معنا و محتواي آنها را درمي‌يابند. كتاب حاضر، بعد از كتاب «فتوحات مكيه»، يكي از باارزش‌ترين ميراث فرهنگي مسلمانان جهان است كه توسط محي‌الدين ابن عربي (638-560 هـ . ق) كه دربارة فلسفة اخلاق، اخلاق، وجود و شناسايي نفس آدمي نوشته شده است. نگارنده نخست مطالبي را در باب توحيد بيان و سپس چهار رساله تحت عنوان احديت، قربت، حجاب‌ها و شق‌الجيب را عرضه كرده است. علاوه بر آن گزيده‌اي از گفتارهاي «امام محمد بن الجبار نفري»، از عارفان قرن چهارم هجري، را در باب موضوعاتي چون توحيد، پيمان دوستي و آزمايش فراهم آورده است.