اين كتاب به معرفي مكتب عرفاني "اوشو" ـ يكي از مكاتب صوفيگري در هند ـ اختصاص دارد كه دربرگيرنده‌ي عقايد شخصي به نام "باگوان شري را جنيش" معروف به "اشو" است؛ ضمن آن كه در آغاز شرح مختصري در باب تفاوت‌هاي مكتب عرفاني "اوشو" و اسلام فراهم آمده است. به تصريح مترجم: "عرفان اشويي كه برخاسته از تجربه‌هاي عرفاني انساني است ...، انسان را جايگزين خدا كرده و همه‌ي تكامل‌ها و دگرگوني‌ها و بي‌حدنمايي‌ها و بي‌زماني و بي‌صورتگري و ... را به پاي انسان مي‌چسباند ... آن چه در عرفان اشويي براي انسان مذهبي و الهي ترسيم مي‌شود، خوف است و دغدغه و دلهره ... در عرفان اشويي، پيوسته سرگرداني بر انسان حاكم است، زيرا اشو معتقد است كه شيطان قدرت گمراه كردن انسان را ندارد، خداوند هم قدرت هدايت انسان را ندارد ... در مكتب اشو، دانش مانع از شناخت است، يعني علم طبيعي انساني با شهود عرفاني تنافي آشكار دارد ... و بالاخره مراحل مراقبه در مكتب اشويي پنج مرحله است كه بسيار ابتدايي و حتي دور از انتظار يك مكتب ديني است ... اين پنج مرحله عبارت‌اند از: 1- هنگام بيدار شدن از خواب، نفس عميق بكشيد. 2- كم‌تر بخوريد. 3- تمركز حواس داشته باشيد. 4- خود را از ديدن و شنيدن و حرف زدن با كسان محروم نماييد. 5- افسردگي را از وجودتان بيرون كنيد".