«ارداويرافنامه» رساله‌اي است به زبان پهلوي در خصوص شرح سفر كشف و شهودي «ارداويراف». در مقدمة رساله سخن از حملة اسكندر به ايران و ويران‌سازي دين رفته است. برای بازگشت مردم به دين زرتشت مزداپرستان گرد هم مي‌آيند و يگانه‌اي پس از نوشيدن نوشابه‌اي به عالم مينوي سفر كرده و احوال روان‌ها را در برزخ، بهشت و دوزخ درك مي‌نمايد. پس از بازگشت، دبيري نيوشا، فرجام دين‌داري و دين‌گذاري نگاشته و مردمان را از ترديد رها مي‌سازد. اين كتاب تلخيصي است از كتاب مذكور كه با نظر بر دو متن «ارداويرافنامه منظوم»، سرودة زرتشت بهرام پژدو،«دكتر رحين عفيفي» و «ارداويرافنامه يا بهشت و دوزخ در آيين مزدسيني»، از دكتر رحيم عفيفي انجام گرفته است. متن پهلوي ارداويرافنامه نيز همراه با كاركردي تزييني از كتاب «ارداويرافنامه يا بهشت و دوزخ در آيين مزديسني» آورده شده است و تصاويري كه براي متن در نظر گرفته شده خوانشي معاصر از آن به دست مي‌دهد.