منطق يكي از قديمترين شاخههاي فكري، و در ضمن يكي از جديدترين آنها نيز هست و قدمتش به قرن چهارم پيش از ميلاد ميرسد. تنها فلسفه و رياضياتاند كه طول عمرشان از منطق بيشتر است؛ كه البته منطق هميشه با هردوي آنها رابطة تنگاتنگي داشته است. در واقع، منطق دانشي است كه در كانون انديشه و تلاشهاي انسان قرار دارد. هدف نگارنده در كتاب مختصر حاضر، بررسي ريشههاي منطق ميباشد كه عميقا در فلسفه نفوذ كرده است. همچنين در كتاب بخشهايي از منطق صوري گنجانده شده است. برخي از عنوانهاي كتاب عبارتاند از: اعتبار: چه چيز از چه چيز نتيجه ميشود؟؛ تابعهاي ارزش ـ يا غير آن؟، اسمهاو سورها: آيا «هيچچيز» خودش چيزي است؟، ضرورت و امكان: آيا آنچه هست بايد باشد؟، شرطيها: در اگر چيست؟؛ احتمال: وضع غريب مجموعة مرجع مفقوده، نظرية تصميم: آرزوهاي بزرگ و...