بيشتر مواد مغذي عمده در غذاها، قبل از اين كه توسط روده جذب گردند، بايد كوچكتر، بدون پيوند يا قابل حلتر شوند. سيستم هضم، مسئول اين عمل است. وجود فيبرها در غذا داراي كاركرد فيزيولوژيك سودمند در مجراي گوارش بوده و خطر برخي از بيماريها را كاهش ميدهد. ويتامينها و مواد معدني موجود در مواد غذايي در پيشگيري از بيماريهاي مزمن نقش موثري دارند. گوشت، مرغ، ماهي و تخممرغ از منابع مناسب براي تامين پروتئين و فسفر مورد نياز بدن هستند. نويسنده در كتاب حاضر مباحث پايه و نظري دانش تغذيه را به اجمال بيان كرده و بيشتر به جنبههاي كاربردي اين دانش پرداخته است. وي نخست مجراي گوارشي و فرآيند هضم و جذب مواد غذايي در اين مجرا را بررسي و در ادامه مباحثي مانند صرف انرژي و تخمين نيازمنديهاي ويتامينها، مواد معدني، پروتئينها و آمينواسيدها در بدن را بيان كرده است.