در كشور ايران بر طبق سرشماري سال 1375، جمعيت نوجوانان 19-10 ساله، 27 درصد كل جمعيت را تشكيل مي‌دهد. با توجه به جمعيت انبوه اين ردة سني، توجه به مشكلات آنان در واقع سرمايه‌گذاري در راستاي توسعة ملي است. ارتقاء و حفظ سلامت نوجوانان، براي سلامت و آيندة كل اجتماع حياتي مي‌باشد. هميشه اعتقاد بر اين بود كه نوجوانان در اوج سلامت‌اند و نيازي نيست كه به عنوان اولويت بهداشتي مورد توجه قرار گيرند. اين در حالي است كه بر طبق گزارش سازمان بهداشت جهاني، مشكلات بهداشتي اين ردة سني، نيمي از فاصلة عدالت بهداشتي موجود بين جهان فقير و غني را تشكيل مي‌دهد. در حقيقت الگوهاي رفتاري نوجوانان مي‌تواند به سرعت تغيير يافته و آنان را در معرض خطر بيماري‌هاي تكاملي و اجتماعي قرار دهد. بنابراين توجه به سلامت و بهداشت نوجوانان از اهميت حياتي برخوردار است. كتاب حاضر، به بررسي مسائل مربوط به بهداشت نوجوانان اختصاص دارد و موضوعاتي همچون ارتباط تكامل و سلامت جسمي، رواني ـ اجتماعي و معنوي، خانواده و ارتباط خانوادگي، تعاملات اجتماعي و اطلاع‌رساني و آموزش بهداشت را دربرمي‌گيرد.