سنگ‌بناي فيزيك مشاهده است. موفقيت نظريۀ فيزيكي در گرو تاييد پيش‌بيني‌هاي آن با مشاهده است و اگر نتايج قويا با مشاهده همراه باشد نمي‌توان آن را بي‌اهميت تلقي كرد. اما در اوايل قرن هفدهم اين سرمشق‌ها را هنوز فرا نگرفته بودند. مردي كه اولين‌بار آموزۀ حياتي بودن مشاهدات در علم را به كار برد گاليله بود. او در آغاز به مطالعۀ حركت اجرام سماوي، پاندول‌ها، گوي‌هاي در حال سقوط آزاد و پرتابه‌ها پرداخت. او مشاهدات خود را به زبان رياضي نسبت‌ها و تناسبات بيان و نتايج حاصل از داده‌هاي تجربي را به صورت تخميني، در اصلي كه امروزه «اصل لختي» ناميده مي‌شود، خلاصه كرد. مشاهدات گاليله سرآغاز علم حركت بود كه امروزه آن را «مكانيك» مي‌ناميم. در كتاب حاضر زندگي برخي دانشمندان، به ويژه سي تن از بزرگان علم فيزيك، بررسي شده است. اجرام سماوي چگونه مي‌گردند، دانشمند در مقام هنرمندي خبره، نيروي طبيعت، ملكول‌ها و انتروپي، مكانيك موجي، فراتر از كهكشان، علم از طريق گفت‌وگو، و مكانيك ماتريسي برخي از عناوين مطالب كتاب هستند.