اميد، داشتن اين انتظار است كه آن‌چه افراد مي‌خواهند، مي‌توانند كسب كنند و اين باور را براي افراد به ارمغان خواهد آورد كه وقايع به خير خواهند گذشت و آينده‌اي مطمئن وجود دارد. اميد واقعي و رهايي‌بخش، اميد به خداست. زيرا خداست كه قدرت مي‌دهد و نيروي عظيم احياكننده است. اگر افراد ياد خدا را در قلبشان زنده نگاه دارند، اميد خواهند داشت و مي‌توانند در مقابل مشكلات، غم‌ها و بيماري‌ها مقاومت كنند. اراده، انتظار، نو كردن، ايمان، شور و شوق، استقامت، و تصوير ذهني، همگي اجزاي حياتي اميد هستند كه نگارنده در هر فصل كتابچه حاضر به آنها پرداخته و رابطۀ بين آنها و اميد را بيان كرده است.