سياست، بنياد تشكيل جامعه و فلسفه شالودۀ انديشۀ سياسي در ساختن زندگي اجتماعي است. فلسفۀ سياسي، به صورت تجويزي يا هنجاري است و حدود آن را از يك سو مرزهاي شناخت آدمي و از سوي ديگر طلب دگرگوني در اوضاع و احوال اجتماعي و آرمان‌هاي انساني تعيين مي‌كند. فلسفۀ سياسي، آزادي و حقوق فرد را درمقابل قدرت قرار مي‌دهد. وجه مشترك همۀ فيلسوفان سياسي، پاسخ گفتن به مسائلي مانند دليل اطاعت شهروند از دولت، حقوق فرد در حكومت و اساس مشروعيت قدرت حاكم مي‌باشد. توتاليتاريسم، از انواع نهضت‌هاي سياسي است كه فقط يك حزب را در جامعه مظهر دموكراسي مي‌داند. ماركسيسم، نهضتي اجتماعي و سياسي است كه براي آسيب‌ديدگان از جريان امور در جامعه راه‌حل خاصي مي‌دهد. ماركسيسم نهضت سوسيال دموكرات، از اقدامات سوسياليستي، به منظور گسترش دموكراسي و تامين اجتماعي و دفاع از كرامت و آزادي انسان‌ها استفاده مي‌كند. در دموكراسي، اصلي به نام فايده‌نگري وجود دارد كه به موجب آن، چيزي موجه است كه به پيشبرد خوشبختي عمومي كمك كند و فايدۀ عام داشته باشد. مجموعۀ حاضر حاوي گفتارهايي از برخي فيلسوفان سياسي نظير كارل پوپر، توماس مان، ميشل فوكو، پيتر جونز، و اكسل پل با زمينه‌هاي موضوعي مختلف مثل آزادي و ارزش‌ها، اسلام و غرب، روشنفكران و سياست، سياست و جامعه، و مرگ جامعه است. در بخش پاياني كتاب نيز يك نمايۀ الفبايي فارسي درج گرديده است.